föstudagur, desember 30, 2005

gvuð hjálpi mér !!!!!

gvuð hjálpi mér!!! þetta test er nú eitthvað undarlegt, vægast sagt, ég íþróttálfur múhahhahahahahahmúhahhaha


Íþróttaálfur


Þú ert vanaföst, yfirveguð félagsvera.


Arnold Schwarzenegger er vanaföst, yfirveguð félagsvera. Það er því ekki leiðum að líkjast. Íþróttaálfurinn býr sko ekki í Latabæ (LazyTown TM). Hann tekur til fótanna, án þess að vera að missa af strætó og þótt enginn sé að elta hann. Hann er hrókur alls fagnaðar í heita pottinum og er jafnvígur í flugsundi og að troða marvaða. Rétt eins og Tortímandinn er íþróttaálfurinn marksækinn og staðfastur. Ekkert fær hann stöðvað.



"Áfram Latibær, I'll be back!"



Hvaða tröll ert þú?

laugardagur, desember 24, 2005

Gleðileg jól

Við sendum öllum vinum og ættingjum óskir um gleðilega jólahátíð og gæfuríkt komandi ár. Hittumst hress og kát á nýju ári með sól í sinni og gleði í hjarta.

kveðja
GAG og GG

föstudagur, desember 23, 2005

Góð áminning: vertu þakklát/ur fyrir það sem þú hefur.

Góð áminning: vertu þakklát/ur fyrir það sem þú hefur.

Síðasta dag fyrir jól flýtti ég mér í stórmarkaðinn til að kaupa gjafirnar
sem ég komst ekki yfir að kaupa fyrr. Þegar ég sá allt fólkið þar, byrjaði ég að kvarta í hljóði "Þetta á eftir að taka heila eilífð og ég á enn eftir að fara á svo marga staði". Jólin eru alltaf að verða meira og meira pirrandi með hverju árinu. Ég
vildi að ég gæti bara lagst niður og farið að sofa og vaknað svo eftir
jólin. Allaveganna, ég kom mér í leikfangadeildina og þar fór ég að skoða
verðinn, hugsandi hvort að börn leiki sér eitthvað með svona dýr leikföng.
Eftir smátíma af leikfangaskoði þá tók ég eftir litlum strák um 5 ára, sem
hélt á dúkku upp við brjóstið sitt. Hann strauk hárið á dúkkunni og virtist svo sorgmæddur. Svo snéri litli strákurinn sér að eldri konu sem var við hliðina á honum "amma, ertu viss um að ég hafi ekki nógu mikla peninga?" Gamla konan svaraði "þú veist að þú átt ekki nóg til að kaupa dúkkuna elskan mín" Svo bað hún hann um að bíða í 5 mínútur eftir sér á meðan hún skoðaði sig um. Hún fór fljótlega.

Litli strákurinn hélt ennþá á dúkkunni í hendinni. Ég labbaði til hans og
spurði hann hverjum hann ætlaði að gefa dúkkuna. "Þetta er dúkkan sem
systir mín elskaði mest og langaði svo mikið í fyrir jólin. Hún var svo
viss um að jólasveinninn myndi gefa sér hana. Ég sagði honum að kannski eigi jólasveinninn eftir að koma með dúkkuna til hennar, og að hann þyrfti ekki að hafa áhyggjur. En hann sagði við mig sorgmæddur "Nei jólasveinninn getur ekki gefið henni dúkkuna þar sem hún er núna. Ég verð að gefa mömmu dúkkuna svo að hún geti gefið henni hana þegar hún fer þangað". Augun hans voru svo sorgmædd meðan hann sagði
þetta. "Systir mín er farin til þess að vera með Guð. Pabbi segir að mamma
sé líka að fara til Guðs mjög fljótlega, og ég hélt að hún gæti farið með
dúkkuna fyrir mig og gefið systur minni hana".

Hjartað mitt stoppaði næstum því. Litli strákurinn leit upp til mín og
sagði " Ég sagði pabba að segja mömmu að fara ekki alveg strax. Ég bað hann um
að bíða þangað til að ég kæmi heim úr búðinni" Svo sýndi hann mér fallega
mynd af honum þar sem hann var hlægjandi. "Ég vil líka að mamma taki þessa
mynd með sér svo að hún gleymi mér aldrei" "Ég elska mömmu mína og ég vildi óska að hún þyrfti ekki að fara, en pabbi segir að hún verði að fara til að vera hjá litlu systur minni". Svo leit hann aftur á dúkkuna með sorgmæddum augum, mjög hljóðlátur.

Ég teygði mig hljóðlega í veskið mitt og tók smá pening upp og sagði við
strákinn "en ef við athugum aftur í vasann til að tékka hvort að þú eigir
nógan pening?" Allt í lagi sagði strákurinn "ég vona að ég eigi nóg"
Ég bætti smá af mínum peningum við án þess að hann tæki eftir því og við
byrjuðum að telja. Það var nógur peningur fyrir dúkkunni, og meira að
segja smá afgangur. Litli strákurinn sagði "Takk Guð fyrir að gefa mér nógan pening. Svo leit hann á mig og sagði " Í gær áður en ég fór að sofa þá bað ég Guð um að
vera viss um að ég hafi nógan pening til þess að geta keypt dúkkuna handa
systur minni. Hann heyrði til mín" "Mig langaði líka að eiga nógan pening til að kaupa hvíta rós handa mömmu, en ég þorði ekki að biðja Guð um of mikið, en hann gaf mér nóg til að kaupa rósina líka". Sko mamma elskar hvíta rós".

Nokkrum mínútum seinna kom gamla konan og sótti strákinn. Ég kláraði að
versla með allt öðru hugarfari, ég gat ekki hætt að hugsa um litla
strákinn.

Svo mundi ég eftir frétt í blaðinu fyrir 2 dögum síðan "maður keyrði
drukkinn og klessti á bíl þar sem ung kona og lítil stelpa voru í. Litla
stelpan dó samstundis en mamman var í dái" Fjölskyldan varð að ákveða
hvort að það ætti að setja hana í öndunarvél eða ekki, af því að hún unga
konan myndi ekki vakna úr dáinu.

Var þetta fjölskylda litla stráksins?

Tveim dögum eftir að ég hitti litla strákinn, las ég í blaðinu að unga
konan hafi dáið. Ég gat ekki hamið mig og fór út í blómabúð og keypti búnt
af hvítum rósum og fór upp í líkhús þar sem fólk gat séð konuna og óskað
sér í seinasta skipti áður en hún væri jörðuð. Hún var þarna í kjól, haldandi á fallegri hvítri rós með myndinni af litla stráknum og dúkkuna á brjóstinu.
Ég fór grátandi og fannst líf mitt hafa breyst til eilífðar. Ástin sem
þessi litli strákur hafði til mömmu sinnar og systur, er enn þann dag í
dag, erfitt að ímynda sér.

Og í einni svipan tekur drukkinn maður þetta allt frá honum.

miðvikudagur, desember 21, 2005

nafnlausi pistillinn

mikið bloggandleysi hefur hrjáð mig síðustu daga sem og annað andleysi. Hef hreinlega ekki nennt að gera handtak og hef bara látið það eftir mér :) um að gera að njóta þess meðan maður getur. Við erum búin að kaupa allar jólagjafir og pakka inn og meira að segja búin að skila helmingnum af okkur til viðtakenda, restina keyrir Gestur út á aðfangadag. Jólakortin komin í póst og búið að kaupa jólasteikina svo við erum tilbúin til að taka á móti jólunum. Bíðum bara eftir jólamessunni :) eigum reyndar eftir að þurrka af og skúra sem er nú heldur of snemmt, ekki nenni ég nú að gera það tvisvar fyrir jól ó nei nei það er ekki í anda letinnar.
Seinnihluti augnaðgerðar er dönnnnn og ó mæ god hvað ég er feginn því. Gekk ágætlega en sko næstu dagar á eftir voru horror. Svei mér þá held að mér hafi verið hefnt fyrir hvað vel gekk og verkjalaust hægra augað var og ákveðið að gefa mér þá auka skammt af verkjum og leiðindum með vinstra augað. En well það er nú allt að baki og ég bíð spennt eftir að geta fengið bráðabirgða gleraugu eftir ca 3 vikur og hætti þar með að sjá allt í móðu eða loðið, ekki alveg viss hvernig best er að lýsa því. Ekki meira kvart og kvein :) Við skutluðumst upp á Skaga í gærkvöldi til Bjössa bró og familý, kunnum þeim bestu þakkir fyrir góðar móttökur eins og venja þeirra er. Við Gestur ákváðum að fara einn jólaljósarúnt um bæjarfélagið eftir ábendingu frá Bjarna bróður Bylgju og Bylgju. Þau voru búin að spotta út verst skreytta hús bæjarins og ó mæ god, verð ég nú að segja. Engu líkara var en góðri hönk af ljósaslöngu hefði verið hent upp í loftið og látið lenda á húsinu og fest þannig. Afskaplega lítið smekklegt. Maður þarf svo sem ekki að fara langt til að sjá misheppnaðar skreytingar þær eru jú nú á víð og dreif um samfélagið í kringum mann. Nema náttúrulega maður sjálfur sé svona innilega smekklaus, gæti líka verið raunin og aðrir að hneykslast á hve illa maður hengir upp skraut. Hef nú ekki samt trú á því enda smekkmannvera mikil :)
Nýja vinnan byrjar rólega var eina viku í byrjun desember og líkaði ágætlega eins og áður hefur komið fram í strjálum frestapistlum úr hjallanum. Aðalstarf mitt verður að meta grip og handstyrk gigtarsjúklinga, velja spelkur, smá hjálpartæki og setja upp þjálfunaráætlun fyrir hendur sem og hvetja fólk til að vera virkt í daglegu lífi og virða sársaukamörk, vá hvað þetta hljómar massa iðjuþjálfalegt :) er á fullu að rifja upp gigtarsjúkdóma, liðvernd, liðmælingar og gripstyrk. Eða sko var það þarna um daginn og er í jólafríi frá því núna. Byrja síðan í fullri vinnu 2. janúar kl 8:30 svo þetta sé nú nákvæmt hjá mér. Held þetta verði bara ljómandi fínt.

Er mikið að velta fyrir mér að hvort ég ætti að strauja jóladúkana snuggvast eða bíða og sjá hvort þessi hugmynd líði ekki bara hjá............

laugardagur, desember 10, 2005

Snilld

Í heimsókn sinni á geðveikrahælið spurði einn gesturinn deildarstjórann hvaða aðferð læknarnir beittu til að ákvarða hvort leggja ætti sjúkling inn á hælið eður ei.
Sko," sagði deildarstjórinn, ,,við fyllum baðkar af vatni. Svo bjóðum við sjúklingnum teskeið, tebolla eða fötu til að tæma baðkarið."
,,Aaa, ég skil," sagði gesturinn, ,,heilbrigð manneskja mundi þá velja fötuna, þar sem hún er stærri en teskeiðin og tebollinn og auðveldast að tæma baðkarið þannig!"
,,Nei," sagði deildarstjórinn, ,,heilbrigð manneskja mundi taka tappann úr. Má bjóða þér herbergi með eða án glugga?

föstudagur, desember 09, 2005

Settu nafnið þitt í kommentakerfið og..

1. Ég segi þér eitthvað handahófskennt um þig.
2. Ég segi þér hvaða lag/mynd minnir mig á þig.
3. Ég segi þér hvaða bragð minnir mig á þig.
4. Ég segi þér fyrstu ljósu minninguna mína af þér.
5. Ég segi þér á hvaða dýr þú minnir mig á.
6. Ég spyr þig að einhverju sem ég hef velt lengi fyrir mér um þig.
7. Ef þú lest þetta verðuru að setja þetta á bloggið þitt!

fimmtudagur, desember 08, 2005

smá fréttauppdeit

jæja nýja vinnan leggur rólega afstað. Búin að vera í 3 daga og á eftir 3 daga í þessari lotu. Er mest í því að dusta rykið af vitneskjunni sem á að vera í heilabúinu eftir Háskólann á Akureyri, fylgjast með hinum iðjuþjálfanum meta ástand handa, velja spelkur og skipuleggja íhlutun. Já gott fólk nú má mar aftur tala um íhlutun og skipulag íhlutunar, möt og þessháttar. Held ég hafi aldrei fengið tækifæri áður að byrja svona rólega sem er bara ljómandi gott. Enda ekki mikil skynsemi heldur í því að hitta nokkra skjólstæðinga og senda þá síðan í frí fram í janúar. En af öðru lífi okkar er svosem allt meinlítið, Gestur að byrja í prófum, við ætlum á tónleika með íslensku dívunum í Laugardalshöllinni á laugardagskvöld. Finnst hálf asnalegt samt að tala um íslensku dívurnar sé alltaf fyrir mér stórar og miklar erlendar söngkonur þegar talað er um dívur. Líkt og þegar Eddu verðlaunin voru um daginn þá læddist nettur kjánahrollur niður hryggsúluna þegar talað var um íslensku elítuna í því sambandi. Hvað er eiginlega með okkur Íslendinga, orðnotkun og mikilmennskubrjálæði??? mar bara spyr sig eins og konan sagði forðum. Augnamál ganga ljómandi vel er komin með -1,5 á hægra auga sem er ca það sem áætlað var í upphafi svo ég get ekki verið annað en ánægð með þann árangur og það styttist í aðgerð á vinstra auganu.
Jólin eru eftir 10 mín og páskar eftir 15 mín slíkur er hraðinn þessa dagana, elska aðventuna, kósýheit og rólegheit heima með kertaljós á kvöldin. Sjálfir hátiðardagarnir fara oft því miður í að gera öðrum til hæfis þ.e. mæta hér og þar í boð og þessháttar, sem jú er gott á sinn hátt ekki misskilja mig, ágætt að hitta fjölskyldurnar það er ekki málið. En stundum langar mig bara að vera heima á þessum merkisdögum og chilla á mínum náttfötum t.d. liggja upp í rúmi og lesa með Nóa Sírus stórvin minn við höndina. Kannski er einhver af mínum hundtryggu lesendum sem eru sammála mér, hver veit........... þetta árið eru jólin eins og verslunarmannahelgi að lengd, ég er svo heppinn að iðjuþjálfadeildin hjá Gigtarfélaginu er lokuð milli jóla og áramóta og eitthvað var prellinn að tala um að taka smá frí......
njótið aðventunar :)

sunnudagur, desember 04, 2005

klikkun

það er nokkuð ljóst að ég yrði fljótlega flutt á geðsjúkrahús í spennitreyju ef ég þyrfti að gerast heimavinnandi húsmóðir. Ó mæ god!!!! er búin að vera heima síðan á miðvikudag og er að missa mig, en það er jú kannski vegna þess einna helst svo ég setji þetta í eins langa setningu og hægt er að ég get ekki gert hvað sem mér dettur í hug. Undarlegt svo þegar mar er að mæta í vinnuna alla virka daga þá vorkennir maður sjálfum sér alveg heilan helling að þurfa að vakna svo "eldsnemma" hummmmmmmm þetta stemmir engan veginn.
best að hugsa aðeins um þetta í nokkra daga og reyna að komast að niðurstöðu um hversu klikkaður maður er nú eða heilbrigður eða eða eða mætti halda að ég væri vog en ekki naut.

laugardagur, desember 03, 2005

kósýheit par exelans

já nú eru það rólegheit sem blífa hér á bæ..... svona rétt á meðan augað grær. Á það nú reyndar til að gleyma í einhverri óþolinmæði og pirringi sem ég veit að kemur öllum á óvart sem mig þekkja. En alla vega aðgerðin gekk ljómandi vel og ég fór strax að sjá betur með því auganu sem krukkað var í heldur en hinu. En hversu týpiskt er það eiginlega, að um morguninn þegar við vorum að leggja af stað í Lasersjón að við læstum alla lykla inni og urðum að hringja á leigubíl til að geta mætt á réttum tíma og á meðan ég upptekin við að láta opereita mig þá var Gestur að redda lyklum og skutli heim til að sækja bílinn. Mæli ekki með svona uppákomum, var nógu stressuð fyrir. En beisiklí þá er augað skorið og lagað á meðan mar er vakandi og gat ég því "horft" á allt sem gert var, frekar krípí að segja frá því. Vinstra augað fær síðan sömu meðferð 14. des.

En aðrar fréttir eru fáar og litlar. Hætt í vinnunni og byrja að vinna hjá Gigtarfélaginu 6. desember. Líst bara ljómandi vel á það, fer svo í leyfi aftur 13. des og byrja svo af fullum krafti eftir áramót. Svo er Indland á dagskránni í lok janúar, ekki ennþá búið að dagsetja það nákvæmlega en það fer að styttast óðfluga í allar sprautur sem fylgja þeirri ferð. Fór með Gesti á afskaplega huggulegt aðventukvöld guðfræðinema á fimmtudagskvöldið í Seljakirkju. Þar var boðið upp á yndislega fiskisúpu og skemmtimál. Gaman að því.